Haber Müdürü Aradığınız Tüm Haberler
Related Articles
Renan Öztürk memleketi. kaç doğumlu ve neci bilgileri. Amerika’daki tırmanışçı film yapımcısı Renan Öztürk’ü tanımak ister misiniz? Renan Öztürk hangi filmleri yaptı ve nerede yaşıyor asıl memleketi neresi bilgileri.
Renan Öztürk zirve tırmanıcısı. film yapımcısı ve ressam. Renan Öztürk ABD’de yaşıyor. Renan Öztürk asıl memleketi ve yaşı da merak ediliyor. İşte Renan Öztürk’ün yaşamı ile ilgili Hürriyet gazetesinin zamanında yaptığı bir haberden kısa bir alıntı. Renan Öztürk’ü Türkiye’de tanıyan çok da insan yok. Babası Ankaralı, annesi Amerikalı. Almanya’da doğmuş. Ailesinin büyük bir bölümü halen İstanbul’da, kendisi ABD’de yaşıyor. Türkçesi de çok iyi değil… Tutkusu birden fazla. Hangisinin daha ön planda olduğunu sorunca, “Bana göre tırmanmak, film yapmak ve fotoğraf hepsi aynı keşif düzleminde birbirine bağlanıyor, bu nedenle çok şanslıyım ki tüm bu tutkularımı, birini diğerinin önüne koymadan, çoğunlukla birleştirebiliyorum” diyor.
TIRMANMAK BENİM HAYATIM
‘Meru’ filminden önce yaptığı antrenman sırasında bir kaza geçirdi. Wyoming Eyaleti’ndeki Tetons Dağı’na tırmandığı sırada düştü, kafasına ağır bir darbe aldı. Doktorları kesinlikle Meru’ya tırmanamayacağını söylüyordu.
Kimseyi dinlemedi. “Tırmanmak hayatından daha mı değerli ki?” diye sorduğumda, “Tırmanmak benim hayatım. Bu nedenle, tehlikeli olmasına rağmen her anına değer. Tırmanmak olmasaydı şu anki ben olamazdım” cevabını verdi.
Hikâyesini şöyle anlatıyor: Bu tutkusunu Colorado Üniversitesi’nde biyoloji okurken keşfetmiş. Küçük bir dağcı grubun üyesi olarak yeteneklerini geliştirmiş. Uzak ve güzel diyarların hayalini kurmaya da işte bu dönemde başlamış.
Okul daha bitmeden Nepal’e gitmiş. Dilini ve kültürünü öğrenmek için. Bu ülkeyle hâlâ çok derin bir gönül bağı olduğunu söylüyor. Çünkü Everest bu ülkede.
HİÇBİR ZAMAN HEPSİNİ GÖREMEYECEĞİM
İnsanlarda en az dağcılık becerileri kadar hayranlık yaratan sanat çalışmalarının ilhamını da yine Everest’in bulunduğu Himalayalar’dan aldığını söylüyor: “Tırmanmaya başlamadan önce Nepal’e gidip dağlarından ve kültüründen çok etkilenmiştim. İlk önce bir dil okuluna gittim. Diğer tüm hikâye bunun arkasından akarak ilerledi diyebilirim.”
Hazırladığı videoların tamamını tırmanış sırasında çekip, kurgulayıp, oradan yayımlıyor. Her gittiği yerde ayrı bir heyecan duyduğunu anlatıyor: “Dünyanın kadar çeşitlilik barındırdığını görüp şaşırıyorum. Daha çok gördükçe daha çok anlıyorum ki hiçbir zaman hepsini göremeyeceğim…”
TÜRKİYE’DE YAŞAYANLARA ÇOK İMRENİYORUM
Kendisine göre yılın altı ayını, eşi Taylor’a göreyse sekiz ayını dağlarda geçiriyor. Bunun dışındaki zamanlarında bilgisayar başında. Yeni projelere destek arayarak çok uzun saatler harcıyor. Sosyal medyada da çok zaman harcıyor ama fotoğraf ve film paylaşımları için çok iyi bir platform olduğunu düşünüyor.
Türk takipçilerine de bir mesajı var: “Aslında ben de onlara çok imreniyorum. Türkiye gibi bir yerde yaşadıkları için çok şanslılar. Birçok kaya ve dağda yeni tırmanma potansiyeli mevcut…”
Türk dağcılar arasında da çok başarılı isimler olduğunu ama onun gibi dünya markası olamadıklarından bahsediyorum. Acaba onun şansı ABD’de olması mıydı? “Bilemiyorum” diyor, “Her şey çok tesadüflerle ilerledi. Motivasyonunuz ve yaratıcılığınızda önemli tabii…”
ÖZGÜR YALNIZ’LA YİNE DAĞDA TANIŞTI
Eşi Taylor Rees’le arkadaşlarının aracılığıyla tanışmışlar. O da tıpkı kendisi gibi bir maceraperest. Yale Üniversitesi’nde çevre çalışmaları ve sinema üzerine master yapıyor. Sosyal medyadaki takma ismi ‘Free Solo’ (Özgür Yalnız). Bu lakabı annesi takmış. Tırmanışları hep tek başına yaptığı için. Çünkü annesi ve babası da tırmanışçıymış. Renan Öztürk’le ilk kez Wyoming’deki 4.197 metrelik bir zirveye tırmanmışlar. Tam 24 saat! Bu bir günlük macera onları birbirine bağlamış. Sonunda da evlenmişler.
Evleri mi? O da yaşam tarzlarını yansıtır şekilde: Adı, ‘Summit Haus’ (Zirve Evi). Utah Park City’de. Güneş enerjisini en verimli şekilde kullanmayı hedefleyen yapı, mimar Chris Price tarafından modern ve sürdürülebilir olması amacıyla tasarlanmış.
